Oczami Alicji

"Pierdzielnik "- to określenie, które zaserwowałam, aby wyrazić "ład" panujący wewnątrz Tajskiego świata. Być może nie jest to ładne słowo, ale właśnie o to w nim chodzi. www.allPhotoBangkok.com Jak zdefiniować pierdzielniek? Mysle, ze jako zbiór, stos, sterty surowców w różnej fazie rozkładu. W Europejskim rozumieniu – śmieci. Najczęściej jednak są wymieszane z urządzeniami codziennego użytku tj. drobna elektronika, plastik, jedzenie czy ubrania. A tak właściwie to czego tam nie ma!      Ile tego jest? Całkiem sporo. Czasem jest to mała pojedyncza, niewinna „kupka” w rogu mieszkania bądź budynku. Jednak bywa to ogromne wysypisko śmieci w środku miasta, bądź pięknego egzotycznego krajobrazu.   Pytanie - Czy Tajowie to bałaganiarze? www.allPhotoBangkok.com www.allPhotoBangkok.com Porównując tajskie mieszkania do naszych polskich, hmm.. zdecydowanie inna estetyka. Chyba lepiej tego nie robić. Dlaczego? No cóż postaram się wyjaśnić…  Za

Czyli dużo mówimy i ...  wiele robimy. Zastanawiam się nad tym tematem od dłuższego czasu. Czym jest miłość? Czy zakochanie się lub fascynacja drugą osobą jest już głębokim uczuciem, a może tylko wstępem lub zachętą do przeżycia uczuć wyższych? Im dłużej tu jestem, mam coraz silniejsze wrażenie, że Tajowie nadużywają slowa „kocham” albo rozumieją je inaczej. A może łatwiej im przychodzi miłosny stan? W kraju gdzie do zdrady przyznaje się ok. 80% żonatych mężczyzn (powtórzę słowo „przyznaje”, bo są tacy co się nie chcą przyznać). Słowo kocham pojawia się wszędzie i ciągle. Można je usłyszeć w telewizji, która emituje jedynie telenowele i wiadomości o królu, a nawet od przechodniów na ulicy. Dlatego w Tajlandii nie ma co narzekać na brak empatii. Ja słyszę „I love you” kilka razy dziennie od moich uczniów, jak również wtedy gdy zmęczona i spocona wracam wieczorem z siłowni. Nie ważne, że jest ciemno i nie widać mojej twarzy. Tajowie i tak mnie kochają… W pewnym mom

Hej, co dobrego u Was słychać? :) Ja ostatnio duuużo podróżowałam szukając licznych przygód, ciekawych nowinek, barwnej fabuły i ogromnej frajdy. Wszystko po to, aby przeżyć i poddać się zniewalającemu szokowi kulturowemu. Udało mi się zwiedzić kilka pięknych miejsc i zachłysnąć z wrażenia cudownymi krainami oraz dziełami matki natury. Było bosko... :) Pamiętacie jak w pierwszym poście pisałam o książce, którą czytam? Już wtedy strasznie pozazdrościłam Martynie Wojciechowskiej jej wypraw po Tajlandii. Postanowiłam nie pozostać w cieniu. Przywdziałam podróżnicze ciuszki i ruszyłam jej śladami. Mimo, iż jestem na miejscu, niełatwą rzeczą jest odnaleźć wszystkie te magiczne miejsca. Moim marzeniem było poznać kobiety o długich szyjach, nazywanych również "kobietami żyrafami". Zdjęcia z ich wioski, które oglądałam wydały mi się niezwykłe i zapragnęłam się do nich wybrać i poznać osobiście. Jak Martyna może, to i Alicji się uda!  :) A co? Postanowiłam skorzystać

Kochani, Dzisiaj postanowiłam, że polecę Wam mój ulubiony produkt z Tajskiego Landu :) O jego nadzwyczajnych wlaściwościach wiedziałam już od pewnego czasu, ale o działaniu przekonałam się ostatnio na własnej skórze. Dlatego też z czystym sumieniem i 100% poparciem, proponuję Wam - kokos... :) Cudowny kokos! Ci którzy już wiedzą o czym mówię, zapewne zgodzą się ze mną, że mleko kokosowe jest naturalnym serum. Jest także nieocenionym źródłem zdrowia i urody. Co mnie najbardziej zachwyciło? Chyba to, że podczas II Wojny Światowej kokos był "naturalnym dawcą krwii". Sok kokosowy ma bowiem bardzo podobny skład do osocza krwii, dzięki czemu z łatwością się z nim łączy. Podobno do dzisiaj stosuje się tą metodę w krajach słabo rozwiniętych. Co jeszcze? Kokos ma działanie antybakteryjne, antywirusowe i antygrzybiczne, co pomaga zwalczać wszelkie schorzenia skóry, m.in.: grzybicę stóp, zmiany trądzikowe. Mleko kokosowe przyspiesza gojenie ran, obrzęków i blizn. Leczy

Drogi pamiętniczku, zapomniany, zakurzony.. Pragnę Cię przywołać, by me słowa zanotować!  A tu zawsze coś - bęc i bum! Co jest, od nowa historia gotowa..?    Choć przygód tak wiele miałam, nic sobie nie zapisałam... Za każdym razem, gdy piórem machałam i tak mocno się skupiałam, ciągle coś mi przerywało kolorowo zawołało. Tak się naprawdę działo, coś z oddali krzyczało: - Nie siadaj Alicjo, słodka delicjo! Bajeczka jest nieskończona, byś mogła zasiąść zadowolona.  W Krainie Tajów jest wiele atrakcji, i smakowania mnóstwa wariacji. Przekroczysz jeszcze tą jeną milę, a spotkają Cię cudowne chwile.  Z resztą nie masz jeszcze nowego mini (chcę mięć iPada mini :P ) co do pisania cię przypili... Także Kochani wielce przepraszam,  że się obijam i nie zapraszam, ale niebawem powrócę czule, i me wspomnienia do Was przytulę!  Miss you all my dear friends :* <3