Urodziny Króla Bhumibol'a i pierwsza lekcja tajskiego

 

05.12 w środę miało miejsce wielkie wydarzenie. Jak co roku, Tajowie świętują urodziny swojego Króla – ภูมิพลอดุลยเดช , którego imię ceremonialne brzmi: Jego Wspaniałość, Wielki Pan, Siła Ziemi, Nieporównywalna Moc, Syn Mahidola, Potomek Boga Wisznu, Wielki Król Syjamu, Jego Królewskość, Wspaniała Ochrona czyli Bhumibol Adulyadej.  
Najdłużej panujący i jeden z najbogatszych monarchów świata (według magazynu „Forbes” – ok. 30 mld dolarów) skończył 85 lat. 

W Tajlandii, ten dzień jest bardzo ważny i obchodzony ogromnie uroczyście. Urzędy, szkoły i większość miejsc jest zamknięta. To dzień wolny od pracy. Ludzie świętują razem w tłumie ubrani na żółto, który jest kolorem Władcy,  urodzonego w poniedziałek.  - Do każdego dnia tygodnia przypisany jest inny kolor, mający swoje znaczenie. Niektórzy ludzie wiwatowali ubrani na różowo, upamiętniając w ten sposób, iż Król wygrał walkę z ciężką chorobą. Gdy opuszczał szpital, miał na sobie strój w takim właśnie kolorze.

Ja świętowałam urodziny Króla przez dwa dni J 04.12 we wtorek, szkoła w której uczę, zorganizowała dzień otwarty dla rodziców. Mogliśmy podziwiać wspaniałe dekoracje i występy przygotowane przez dzieci. W tym samym dniu, obchodzony jest również dzień ojca. Dlatego też, szkoła została ozdobiona licznymi laurkami i rodzinnymi zdjęciami. Było naprawdę miło i serdecznie.

Następny dzień był wolny, ale nie do końca... ponieważ miałam pierwsze zajęcia z tajskiego! :)
Dzięki Sylwii poznałam Qina, który jest Chińczykiem. Na spotkaniu, zapytałyśmy go czy nie mógłby polecić nam jakiegoś tajskiego nauczyciela. Od trzech tygodni kogoś szukałyśmy, ale niestety nikt nas nie chciał uczyć. Niestety muszę to przyznać, ale Tajowie są bardzo leniwi. Ciągle narzekają, że są „busy i tired”, ale to już historia do kolejnego posta :)

Tak się szczęśliwie złożyło, że nieopodal w sąsiedztwie osiedla na którym mieszka nasz znajomy chińczyk, jest market, gdzie od czasu do czasu, jego koleżanka Nuss, czyli Nuth pomaga swojej mamie. Ponieważ byliśmy głodni i spragnieni, poszliśmy tam coś zjeść.-  Swoją drogą, bardzo lubię takie miejsca. Wszystko jest świeże. Sprzedawcy na naszych oczach obierali owoce i warzywa, aby przegotować pyszny sok. Ananasy, mango, marchewki,  liczi, dragon eye i … durian. No może oprócz tego ostatniego, wszystko było znakomite! Jak się okazało, Nuss była na miejscu. Bardzo się ucieszyła na nasz widok. Rozmawiała z nami po angielsku. Jako jedna z  nielicznych tu osób, robi bardzo dużo rzeczy na raz. Studiuje chiński na uniwersytecie, pomaga rodzicom w pracy i dodatkowo udziela korepetycji. Dlatego też od razu  zgodziła się by zostać naszą nauczycielką! Razem z Sylwią byłyśmy przeszczęśliwe. Haa! A oprócz tego będę mogła kontynuować naukę chińskiego. Z Qinem of course :)

                                                   od lewej: Qin, Sylwia, ja i Nuss

Pierwsze zajęcia z tajskiego były wyjątkowe i na pewno zostaną w mej pamięci przez długi czas. Oczywiście dlatego, że wypadły w tak zaszczytnym dniu jakim są urodziny Króla, ale również ze względu na ciekawy mix kulturowy. Na naszą lekcję, Nuss przygotowała świeczki oraz dwa podręczniki. W spotkaniu towarzyszył Qin. Zajęcia wyglądały naprawdę ciekawie, ponieważ ja z Sylwią mówiłyśmy po angielsku (pod nosem po polsku J), Qin, Nuss i ja po chińsku, a razem próbowaliśmy sklecić coś po tajsku. Było naprawdę zabawnie.  Po dwóch godzinach, które zleciały jak z płatka, musieliśmy kończyć.  Minęła już 19 i zostaliśmy zaproszeni przez lokalnych mieszkańców, aby wspólnie przed telewizorem wystawionym na zewnątrz oglądać wystąpienie pani premier…

Tłum zebrał się na osiedlu w miejscu gdzie znajduje się ołtarzyk Króla.- A tak na marginesie, wizerunek jego Królewskiej Mości jest wszędzie. W każdym miejscu na ścianie wisi przynajmniej jeden jego obraz. Tajowie go kochają. Temat ten najlepiej potraktować jako tabu. Za obrazę majestatu są surowe kary. - Wszyscy razem zapaliliśmy świeczki i odśpiewaliśmy kilka pieśni. Niektórzy byli głęboko wzruszeni, ale szczęśliwi. Było już ciemno. Kolorowe lampiony i światełka wprowadziły niesamowity nastrój.  Tajowie po kolei dziękowali mi i Sylwii, że spędziłyśmy z nimi ten wyjątkowy dla nich wieczór. Kolejny raz udało mi się poczuć z tymi ludźmi jakąś więź. Dla białego taka sytuacja jest rzadkością. Tajowie potrafią być uroczy, a to przeżycie było po prostu magiczne..